Living and working in a historic landmark

Rescuing the former barracks from decay

Construction workers carefully plaster the red bricks on the façade of the large building. Several new stones have been added – but this can only be seen upon closer inspection. Many details, like the wrought-iron rings that the horses of the Royal Hussar Regiment used to be tied to, have been preserved and are a testament to the history of the site.

In 1895, a large horseshoe-shaped complex was built in what is today Oława, not far from Wrocław. After the departure of the Soviet army, which resided in the building, it fell into disrepair. Scrap collectors took an interest in anything made of iron. They first dismantled fences, sentry houses and living quarters. The cast-iron hay racks and all the fittings disappeared from the interiors. Floorboards, granite stairs and gates also quickly found new owners. Only the stone columns could not be removed. This kept the ceilings from collapsing.

The Monument Authority placed the site under protection in 1992. It was neglected for many years until the city administration stepped in. “Poland has undergone major changes in the last thirty years. We want to preserve our cultural heritage. A liveable city with good housing is just as important to us,” says mayor Tomasz Frischmann.

The construction vehicles still rumble over the sand behind the complex, but a paved access road will soon be finished. The offices of the city administration and the social welfare office can be found beneath the stately vaulted ceiling. A green area and a preschool are planned. The barrier-free areas in one wing will be occupied by a rehabilitation centre for children and young people with disabilities, a spacious concept is possible with around 1,000sqm of usable floor space.

There was also a lot of interest in the 35 apartments – there were three times as many applicants. Mazgorzata and Mariola Moczułewska were lucky. The two sisters live with little Amelia in a modern maisonette apartment. “Living space is scarce in Poland and it's really hard to find anything suitable. Even though we had to finance part of it, our rent is very low. The location is great, everything is within easy reach and I really like the fact that we have two floors. This has always been my dream,” says the young mother. Włodzimierz Kocon smiles often when he describes the changes at the site: "After the Soviet army left, it became a no-man's land. Today the site has regained its value. I am proud that we supported the eco-friendly rehabilitation to create social and community functions here. That is our mission!”

Uratowanie dawnychkoszar przed ruiną

Pracownicy budowlani starannie oczyścili czerwonawe cegły fasady dużego budynku. Wniektórych miejscach użyto nowych elementów – ale widać to dopiero przy bliższych oględzinach. O historii miejsca przypomina wiele detali – zachowano np. kute pierścienie, doktórych niegdyś przypinano konie królewskiego regimentu huzarów.

Ten wielki kompleks w kształcie podkowy powstał w 1895 r. w dzisiejszej Oławie koło Wrocławia. Po wycofaniu się żołnierzy sowieckich stacjonujących w budynku został on pozostawiony samsobie. Zbieracze złomu zajęli się metalowymi elementami. Najpierw rozebrali ogrodzenia, budkistrażnicze i miejsca do spania. Z wnętrz zniknęły żeliwne żłoby i cała armatura. Również deski podłogowe, granitowe schody oraz drzwi szybko znalazły nowych właścicieli. Nie dało się zabrać tylko kamiennych kolumn. Dzięki temu nie zawaliły się stropy.

W 1992 r. konserwator zabytków objął teren ochroną. Jednak minęło jeszcze wiele lat w tymmarazmie, zanim władze miasta zajęły się sprawą. „W ciągu ostatnich trzydziestu lat Polskaprzeszła wielkie zmiany. Chcemy chronić nasze dziedzictwo kulturowe. Rozwój miasta iodpowiednie mieszkania również są dla nas ważne”, mówi burmistrz Tomasz Frischmann.

Włodzimierz Kocon odpowiada za realizację programu budownictwa socjalnego w imieniu BGK. Program jest skierowany do ludzi zarabiających zbyt dużo, aby otrzymać mieszkanie socjalne, ajednocześnie za mało, by uzyskać większy kredyt. Pokrywają oni do 30% kosztów budowy iotrzymują w zamian mieszkanie z bardzo korzystną ceną wynajmu – często stanowiącą jednączwartą standardowych kosztów. W razie wyprowadzki koszty są zwracane jak kaucja.

Na razie pojazdy budowlane z hałasem przemieszczają się po piaszczystym terenie kompleksu, ale wkrótce dogodny dostęp do tego miejsca zapewni brukowana ulica. Pod imponującymi sklepieniami znajdują się biura urzędu miasta i urzędu ds. opieki społecznej. Planowane są tereny zielone i przedszkole. Bezbarierowa przestrzeń jednego ze skrzydeł pomieści centrumrehabilitacji dla niepełnosprawnych dzieci i młodzieży. Instytucja zajmie ok. 1000 m kw. powierzchni.

Zainteresowanie 35 mieszkaniami także okazało się bardzo duże – było trzy razy więcej chętnych. Małgorzata i Mariola Moczułewskie miały szczęście. Siostry razem z małą Amelkązajęły nowoczesne dwupoziomowe mieszkanie. „W Polsce brakuje mieszkań i naprawdę trudno znaleźć coś odpowiedniego. Co prawda musiałyśmy częściowo sfinansować budowę, ale teraz płacimy bardzo niski czynsz. Lokalizacja jest doskonała, wszędzie jest blisko, adwupoziomowość bardzo mi się podoba. Zawsze o tym marzyłam”, mówi młoda matka.